Yine Journal of Marketing deki yeni bir araştırmaya göre akademik yazı hala oldukça kötü . Çalışma, anlaşılmaz yazının ölmeyeceğini göstermekten daha fazlasını yapıyor.

Çiftçi, Akademisyenler de tıpkı herkes gibidir diye devam etti. “Söylediklerimizi anlamak için onlara ne kadar çaba sarf edersek, hayal kırıklığı içinde pes etme ve daha net bir makale arama olasılıkları o kadar artar.”

• İlk deneylerinde Warren, Farmer, diğer bazı meslektaşları, kurumlardan yüzlerce pazarlama profesöründen dokuz pazarlama makalesinden birinden bir alıntıyı okumalarını ve değerlendirmelerini istedi.
• Makineler insan okuyucular kullanan Warren, Farmer ve ekipleri, öğrencilerin araştırma özetleri ile yazılarıyla ilgili sorulara verdikleri cevapları karşılaştırdı. Görünüşe göre, öğrenciler “özetledikleri araştırma projesine daha aşina olduklarında yazılarının netliğini abartma” eğilimindeydiler.

• Çalışma, dergi editörlerinin de benzer şekilde geniş bir kitleye ulaşan araştırmaları yayınlamayı hedeflediklerini söylüyor. “Başyazıları, pazarlama akademisyenlerini hem diğer akademik disiplinleri hem de pazarlama uygulamalarını etkileyen sınırları aşan araştırmalar yayınlamaya teşvik etti.” Ve yeni veriler, “bilim adamları onları açık bir şekilde tanımlarsa fikirlerin alt disiplin alanlarından çıkma olasılığının daha yüksek olduğunu gösteriyor.”

Akademisyenlerin halk için yazmaması gerektiği anlamına gelmez.

• Vergi mükelleflerinin dolarlarıyla finanse edilen devlet üniversitelerinde, halkın halkı ilgilendiren araştırmalar ve sonuçlar hakkında sıradan bir dilde bilgilendirilmesi gerektiğine inanıyorum dedi. Tabii ki, ilk izleyicileri her zaman kendi alanlarındaki insanlar olacaktır. Doktorları, avukatları vs. düşünür. Önce kendi dillerini öğrenirler. Sonra, iyiyse, müvekkillerine tıp ve hukuku sade bir dille anlatmayı öğrenecekler.